ΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

πρώτο μέρος

ΙΣΤΟΠΙΚΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ - πρώτο μέρος

Άπα αφήγηση του Δώρου.

σελίδες 1 έως 10

ORDER OF THE LILY AND THE EAGLE

part one

HISTORY OF THE SPIRITUAL FAMILY - part one

As narrated by Doros.

pages 1 to 10

ΠΗΕΡΤΕΧΟΜΕΝΑ

1. Ο άγνωστος Σοφός : Εμφάνιση του διδασκάλου. Γνωριμία με το Κωνσταντίνο και τον Δημήτριο.

2. Ο πλούσιος έμπορος Κωνσταντίνος : Σχέση του Κωνσταντίνου με την γυναίκα του.

3. Ο νεαρός Δημήτριος με το Διδάσκαλο : Οράματα προηγούμενων ενσαρκώσεων.

3. Ο Κωνσταντίνος και ο Δημήτριος : Αποφυλάκιση Κωνσταντίνου.

4. Ο Κωνσταντίνος με τον Διδάσκαλο : Ο θάνατος της γυναίκας του Κωνσταντίνου

5. Ο Γιώργος και ο Γιάννης : Συνάντηση του Διδασκάλου και της Μαρίας με τους Δημήτριο Kωσταντίνο. Γιώργο και Γιάννη.

6. Ή αποκάλυψη του Διδασκάλου : Διδασκαλία του διδασκάλου περί Ανθρώπου.

Μύθος της Δημιουργίας : Προορισμός του Ανθρώπου.

7. Ο Νικόλας και ο Τζίμης. Ή αφύπνιση της Δώρας και των 6 τέκνων της.

Σφράγισμα των 6 Γιγάντων από τον Άρχοντα.

8. Ή δοκιμασία του Κωνσταντίνου.

9. Το Δώμα της Ζώης : Το Βιβλίο: της ζωής. Το αλχημικό εργαστήριο του Δώρου.

10. Ο γάμος και ο θάνατός της γυναίκας του Δημήτρη.

11. Δοκιμασία του Δημήτρη : O Δημήτρης ξαναβρίσκει την γυναίκα του.

CONTENTS

1: The unknown Sage : Appearance of the Master. Meeting of Constantinos and Dimitri.

2: Constantinos the rich merchant: Constantinos' relationship with his wife.

3: The young Dimitri with the Master: Visions of previous incarnations.

3: Constantinos and Dimitri: The release of Constantinos.

4: Constantinos with the Master: The death of Constantinos' wife.

5: George and John: Meeting of the Master and Maria with Dimitri, Constantinos, George and John.

6: The revelation of the Master: The Master's teaching on Humanity. Creation myth. Destiny of Humanity.

7: Nicholas and Jimmy. The awakening of Dora and her 6 children: Sealing of the 6 Giants by the Lord.

8: The ordeal of Constantinos.

9: The Chamber[a] of Life: The Book of Life. The alchemical laboratory of Doros.

10: The marriage and death of Dimitri's wife.

11: The ordeal of Dimitri: Dimitri finds his wife again.

[a] ‘Δώμα’ – room, apartment, roof terrace

ΔΕΎΤΕΡΗ ΠΕΡΤΟΔΟΣ

12. Ο αρχηγός του Ισραήλ και ο Καδούρ.

13. Η'πάλη του Κωσταντινάτου με νάνο του Καδούρ. Ή αποστολή των 6 Γιγάντων.

14. Δοκιμασία του Τζίμη.

15. Το έργο και η πάλη του Νικόλα.

16. Η δύναμη της αγάπης του Τζίμη και η μετάνοια του ληστή νάνου.

17. Συζήτηση του Άρχοντα με τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο; Περιγραφή του

Δώρου και των απεσταλμένων Του. Λόγια του Αρνιού (Ιησούς). Λόγια του

Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου.

17. Ο Πέτρος (Μιμητής). Ή Αποστόλη των Γιγάντων. Τα Ί0 άρθρα Πίστεως.

Επίκληση της Δώρας. Σφράγισμα του Πέτρου από τον Άρχοντα. Αφύπνιση.

του Πέτρου και η συνάντηση του με τους υπόλοιπους.

18. Έναρξη αποστολής των Γιγάντων. Εξομολόγηση Ευχέλαιο στο προφ. Ηλία.

Εξωτερίκευση των Γεννητόρων για βοήθεια στα Τέκνα Τους.

19. Δοκιμασία Πέτρου και ο κίνδυνος της Δώρας. Ο Άρχοντας δίνει το Ρόδο στους δυο Γίγαντες.

20. Αφύπνιση της Δώρας από το λήθαργο. Μετάνοια ενός νάνου του Καδούρ.

21. Η Δώρα σώζει το Δημήτριο. Τέλος της Αποστολής. Η θυσία.

CONTENT PART TWO

12: The leader of Israel and Kadour.

13: The struggle of Constantinos with the dwarf of Kadour. The mission of the 6 giants.

14: The ordeal of Jimmy.

15: The work and struggle of Nicholas.

16: The strength of Jimmy's love and the repentance of the robber dwarf.

17: The Lord's conversation with the emperor Constantinos. Description of Doros and His envoys. The sayings of the Lamb (Jesus). The sayings of Constantinos the Palaiologos.

17: Peter (Mimitis). The Mission of the Giants. The 10 Articles of Faith. Invocation of Dea. Sealing of Peter by the Lord. Peter's awakening and his meeting with the others.

18: The start of the Giants' mission. Confession extreme unction[b] at prophet Elijah. The exteriorisation of the Generators to help their children.

19: Peter's ordeal and the danger to[c] Dora. The Lord gives the Rose to two Giants.

20: The awakening of Dora from slumber. Repentance of a dwarf of Kadour.

21: Dora saves Dimitri. The End of the mission. The sacrifice.

[b] EE: ‘Ευχέλαιο’ – extreme unction – ‘a sacrament in which a priest anoints and prays for the recovery and salvation of a critically ill or injured person’.

[c] EE: ‘κίνδυνος’ – danger, risk, hazard, jeopardy.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ευχαριστώ θερμά όσους βοήθησαν στη μετάφραση αυτού του κειμένου από το πρωτότυπο της Καθαρεύουσας στα ελληνικά στα αγγλικά. Όπου είναι δυνατόν, έχουμε προσθέσει υποσημειώσεις στο αγγλικό κείμενο προκειμένου ναπαρέχουμε πρόσθετο πλαίσιο για όσους διαβάζουν αυτήν την αφήγηση. Θα ενθαρρύνουμε όλους τους αναγνώστες να κάνουν τη δική τους έρευνα στα διάφορα στοιχεία που καλύπτονται από αυτό το κείμενο.

Το πρώτο μέρος αυτού του κειμένου αφορά τη συγκέντρωση και τη συλλογή των διαφόρων μελών της πνευματικής οικογένειας και τη διδασκαλία και προετοιμασία αυτών των ατόμων για τις αποστολές τους. Αυτή η δραστηριότητα επικεντρώνεται μέσα και γύρω από την Αθήνα, ενώ το δεύτερο μέρος της αφήγησης αφορά τις δραστηριότητες εκείνων των αποστολών που αναλαμβάνουν άτομα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, την Ο θωμανική Αυτοκρατορία, τη Μασσαλία Γαλλία, το Βουκουρέστι και μια περιοχή υπό τη ρωσική δικαιοδοσία.

(Το 1822, η Ελλάδα ανεξαρτητοποιήθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και το 1832 ιδρύθηκε το Βασίλειο της Ελλάδος.)

Με βάση την αφήγηση και τις αναφορές στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, μπορούμε να χρονολογήσουμε αυτήν την ιστορία πριν από το 1922, που αντιστοιχεί στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Της διάλυσης προηγήθηκε η «Επανάσταση των Νεότουρκων» που σημειώθηκε τον Ιούλιο του 1908 που αποκατέστησε το οθωμανικό σύνταγμα του 1876 και έφερε την πολυκομματική πολιτική με ένα εκλογικό σύστημα δύο σταδίων με οθωμανικό κοινοβούλιο. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία αναφορά στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο σε αυτή την αφήγηση, επομένως μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι τα γεγονότα είναι σίγουρα προγενέστερα του 1914.

INTRODUCTION

Many thanks are extended to those who helped in translating this text from the original Katharevousa Greek to English. Wherever possible, we have added footnotes to the English text in order to provide additional context for those reading this narrative. We would encourage all readers to make their own research into the various elements that are covered by this text.

The first part of this text concerns the gathering and collecting of the various members of the spiritual family and the teaching and preparation of those individuals for their missions. This activity is centred in and around Athens, while the second part of the narrative concerns the activities of the missions undertaken by individuals in various parts of Greece, the Ottoman empire, Marseilles France, Bucharest [1], and an area under Russian jurisdiction.

(In 1822, Greece became independent from the Ottoman Empire and in 1832, the Kingdom Greece was founded.)

Based on the narrative and references to the Ottoman Empire, we can time this story prior to 1922, which corresponds to the dissolution of the Ottoman empire. This dissolution was preceded by the 'Young Turk Revolution' which occurred in July 1908 that restored the Ottoman constitution of 1876 and brought in multi-party politics with a two-stage electoral system with an Ottoman parliament. Additionally, there is no reference to the first world war in this narrative, so we can safely say that events are certainly prior to 1914.

Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι το «Ζάππειο» στην Αθήνα, πουβρίσκεται δίπλα στον Εθνικό Κήπο στο κέντρο της Αθήνας, εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 1888. Ομοίως, έχουμε σημείο αναφοράς για τον Ιλισό ποταμό που διασχίζει την Αθήνα, το οποίο το 1900, ήταν ακόμη ως επί το πλείστον ακάλυπτη. Λόγω μιας τεράστιας αστικής επέκτασης μετά το 1900, ο ποταμός καλύφθηκε πλήρως μέχρι το το 1948.

Αξίζει να κάνουμε μια σύντομη ιστορία της πόλης της Κωνσταντινούπολης, που σήμερα ονομάζεται Κωνσταντινούπολη. Πριν από το 330 μ.Χ., η πόλη ήταν γνωστή ως Βυζάντιο και όταν το δυτικό και το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ενώθηκαν ξανά, η αρχαία πόλη του Βυζαντίου επιλέχθηκε για να χρησιμεύσει ως η νέα πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μετονομάστηκε σε Nova Roma, ή «Νέα Ρώμη» από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μέγα. Στις 11 Μαΐου 330 μετονομάστηκε σε Κωνσταντινούπολη και αφιερώθηκε στον Κωνσταντίνο.

Τελικά, η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε από τους Ο θωμανούς Τούρκους και καταλήφθηκε στις 29 Μαΐου 1453, μετά την κορύφωση μιας πολιορκίας 53 ημερών που ξεκίνησε στις 6 Απριλίου. Η πόλη διατήρησε το όνομά της ως Κωνσταντινιγιέ μέχρι το 1930, όταν μετονομάστηκε σε Istanbul μετά τον σχηματισμό της Δημοκρατίας της Τουρκίας.
(Η Κωνσταντινούπολη προέρχεται από την ελληνική φράση «Στην Πόλι» που σημαίνει «στην πόλη». Ήταν η απάντηση στην ερώτηση «πού πας;»)

Η σημασία αυτής της πόλης οφείλεται, εν μέρει, στη στρατηγική γεωγραφική της θέση στον Βόσπορο που συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Ρωσία, ανά τους αιώνες, είχε σχέδια στο Kostantiniyye για να εξασφαλίσει πρόσβαση στο ναυτικό της στο μοναδικό της ναυτικό λιμάνι με θερμά βαθιά νερά. Από το 1453, η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η πόλη δέχθηκε διάφορες εξωτερικές και εσωτερικές επιθέσεις, αλλά καμία δεν κατάφερε να πολιορκήσει την Κωσταντινιγιέ ούτε, μάλιστα, να καταλάβει την πόλη. Τούτου λεχθέντος, από τις 13 Νοεμβρίου 1918 έως τις 6 Οκτωβρίου 1923, η πόλη καταλήφθηκε από βρετανικά, γαλλικά, ιταλικά και ελληνικά στρατεύματα. Δείτε την "Ανακωχή του Μούδρου".

In addition, we know that 'Zappeion' in Athens, which is next to the National Gardens in central Athens, was inaugurated in October 1888. Similarly, we have a datum point for the Ilissos river that flows through Athens which, in 1900, was still mostly uncovered. Due to a massive urban expansion post 1900, the river was completely covered by 1948.

It is worth giving a brief history of the city of Constantinople, now called Istanbul. Prior to 330 CE, the city was known as Byzantium and when the Western and Eastern parts of the Roman Empires were reunited, the ancient city of Byzantium was selected to serve as the new capital of the Roman Empire. It was renamed Nova Roma, or 'New Rome' by Emperor Constantine the Great. On 11 May 330, it was renamed Constantinople and dedicated to Constantine.

Eventually, Constantinople was put under siege by the Ottoman Turks and was captured on 29 May 1453, after the culmination of a 53-day siege that started on 6 April. The city retained its name as Kostantiniyye until 1930, when it was renamed to Istanbul after the formation of the Republic of Turkey.
(Istanbul originates from the Greek phrase " Στην Πόλι " (stim poli), which means "to the city", in answer to the question, "where are you going?")

The importance of this city is, in part, due to its strategic geographical location on the Bosporus which connects the Black and White Seas (the Mediterranean). We should note that Russia, throughout the ages, had designs on Kostantiniyye in order to secure access for its navy at its only warm deep water naval port. Since 1453, the Ottoman Empire and the city came has come under various external and internal attacks, but none managed to place Kostantiniyye under siege nor, indeed, to occupy the city. Having said that, from 13 Nov 1918 to 6 Oct 1923, the city was occupied by British, French, Italian and Greek troops. See the "Armistice of Mudros".

Κατά την ανάγνωση αυτής της αφήγησης ο αναγνώστης θα πρέπει να έχει κατά νου την έλλειψη των σύγχρονων μηχανικών οχημάτων μεταφοράς που σήμερα επιταχύνουν τόσο τις επικοινωνίες όσο και τα ταξίδια. Επομένως, δεν υπήρχαν αεροσκάφη, αυτοκίνητα, τρένα, μοτοσικλέτες ή λεωφορεία. Οι κύριες μορφές μεταφοράς ήταν: με τα πόδια, με άλογα, κάρα και πούλμαν και, φυσικά, η θαλάσσια ναυτιλία που βοηθούσε τις επικοινωνίες μέσα και γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου.

Περιλαμβάνουμε εδώ μια σύντομη προειδοποίηση σχετικά με την 'Ιστορία της Πνευματικής Οικογένειας'.

Αυτό το έγγραφο είναι αξιοπερίεργο, είναι αβέβαιης προέλευσης και εγείρει μια σειρά αντιρρήσεων. Τα γεγονότα σε αυτήν την ιστορία προηγούνται ή ταυτίζονται με τα ιστορικά γεγονότα του T.K+A. [b] στο Παρίσι και το Κάιρο. Επιπλέον, τα άτομα που αναφέρονται σε αυτήν την αφήγηση αναφέρονται σε άτομα πουείναι ανεξάρτητα και χωριστά και από τα ίδια άτομα στο T.K+A. εκείνη την εποχή.

Με βάση την εμπειρία του μεταφραστή, αυτή η αφήγηση οδηγεί συχνά τους Έλληνες αναγνώστες να υιοθετήσουν μια παθητική στάση απέναντι στη διδασκαλία της Μαρί, της ιδρυτή του T.K+A. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ιστορία προβλέπει την αποκατάσταση του Βυζαντίου και η υπόθεση γίνεται τότε ότι αυτή θα καθοδηγηθεί από τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας και ότι ο ελληνικός λαός δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα εκτός από το να περιμένει το 'μεγάλο ημέρα'. Θα μπορούσαμε μάλιστα να προτείνουμε ότι αυτός είναι, ίσως, ο σκοπός του Δώρου, του αφηγητή. Δηλαδή, να αφυπνίσουμε το Ελληνικό Έθνος στη συνειδητοποίηση ότι το πρώτο βήμα σε κάθε μυητικό έργο, είναι το προσωπικό έργο της διαμόρφωσης της «αληθινής προσωπικότητας» μας. Η συλλογική δουλειά ενός έθνους γίνεται τότε δυνατότητα.

While reading this narrative the reader should keep in mind the lack of the modern mechanical transport vehicles that today, speed both communications and travelling. Therefore, there were no aircraft, cars, trains, motorcycles or buses. The main forms of transport were: by foot, horse, carts and coaches and, of course, maritime shipping which aided communications in and around the Mediterranean basin.

We include here a brief warning regarding the 'History of the Spiritual Family'.

This document is a curiosity, is of uncertain provenance and raises a number of objections. The events in this story run prior to or are concurrent with the historic events of the O.L+E. [c] in Paris and Cairo. In addition, the individuals mentioned in this narrative refer to people who are independent and separate and from those same people in the O.L+E. at that time.

Based on the experience of the translator, this narrative often leads Greek readers to adopt a rather passive attitude towards the teaching of Marie, the founder of the O.L+E. This is because the story predicts the restoration of Byzantium, and the assumption then becomes that this will be led by the protagonists of this story and that the Greek people need not do anything apart from waiting for the 'great day'. We might even suggest that this is, perhaps, the purpose of Doros, the narrator. That is, to wake up the Greek Nation to the realisation that the first step in any Initiatic work, is the personal work of forming our 'true personality'. The collective work of a nation then becomes a possibility.

[b] T.K+A. - Τάγμα του Κρίνου και του Αετού

[c] O.L+E. - Order of the Lily and the Eagle.

Κάνοντας αυτή τη μετάφραση της "Ιστορίας της Πνευματικής Οικογένειας" διαθέσιμη στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, ελπίζουμε ότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα μπορέσουν να κάνουν ένα βήμα πίσω και να δουν τη μεγαλύτερη εικόνα όταν εξετάζουν το νόημα που περιέχεται σε αυτή την αφήγηση.

In making this translation of the "History of the Spiritual Family" available to the general readership, we hope that all interested parties will be able to take a step back and see the 'bigger picture' when considering the meaning contained in this narrative. Of course, you should therefore make of this story, whatever you will.

KePu Αύγουστος 2023

KePu August 2023

ΙΣΠΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Γραμμένο επί τη βάσει σημειώσεων, πού
κρατήθηκαν σε μια αφήγησι του Δώρου.

------------

1 [4] Κάτω από ένα φωταγωγημένο μέγαρο, σταματούσαν πολλά αμάξια, Τα πρόσωπα που έβγαιναν απ'αυτά και προχωρούσαν προς την επιβλητική eξώπορτα, αποτελούσαν την αφρόκρεμα της αθηναικής αριστοκρατίας. Αυτό άλλωστε φαινόταν και από την πολυτέλεια της περιβολής των. Ακούοντας την φωνή της οικοδέσποινας, η όποια καλωσόριζε πρόσχαρα άλλους προσκεκλημένους, ανέβαιναν βιαστικά τη μαρμάρινη σκάλα που ήταν στολισμένη με ταπέτο και λατάνιες.

2 Μέσα στο ευρύχωρο και πλούσιο σαλόνι βρισκόταν, πάντα, φιλικά πρόσωπα, που υποδέχονταν τα καινουργοφερμένα, με φιλοφρονήσεις η αθώα πειράγματα. Οι φίλοι του σπιτιού, μοιρασμένοι σε μικρόπαρέες και ζεύγη σιγοκουβέντιαζαν, για να περάση η ώρα, ώσπου ν'αρχίση ο χορός και ν'ακολουθήσουν το φαγοπότι και το τραγούδι, που θα τούς έκαμναν να περάσουν μια ευχάριστη βραδυά.

3 Σε λίγο, μια καλοκαταρτισμένη ορχήστρα άρχισε να παίζει ένα ελκυστικό βαλς. Την αρχή την έκαναv μερικά νεαρά ζευγάρια. Σιγά-σιγά ανακατεύθηκαν στους διάφορους χορούς όλοι σχεδόν οι παριστάμενοι. Σε κάμποση ώρα οι ζωηρές φωνές και τα ξέγνοιαστα γέλοια, που ακουγόντουσαν κατά τα διαλείματα, και γενικά οι εύθυμες εκφράσεις των προσώπων φανέρωναν ότι το γλέντι είχε ανάψει.

4 Ξαφνικά μπήκε μέσα στην αίθουσα, χωρίς καμμιά σύσταση, ένας γηραλέος με μέτριο ανάστημα. Κανείς δεν ήταν σχετικός του, Για να του πη τιποτε. Επροχώρησε με σταθερό βήμα και κάθισε κάπου, με μια εξαιρετική ηρεμία. Έχε υπογένειο και μαλλιά μάλλον άσπρα.

HISTORY OF THE SPIRITUAL FAMILY
PART ONE

Written based on notes
kept during a narrative by Doros.

------------

1. Under the light of a flood light mansion, many cars were stopping. Those who stepped out of the cars, and walked towards the imposing front door, were the cream of Athenian aristocracy. Moreover, this was evident from the extravagance of their attire. Hearing the voice of their hostess, who cheerfully welcomed the other guests, they hurried up the marble staircase, which was adorned with carpet and bourbon palms.

2. Inside the spacious and opulent living room, there were always friendly faces who welcomed newcomers with compliments or innocent teasing. The friends of the house, divided into small groups and couples were chatting quietly, to pass the time until the dance began and the following feasting and song that would make for a pleasant evening.

3. After a while, a well-trained orchestra began playing a catchy waltz. To begin with, some young couples started and little by little, nearly all the onlookers joined in with the various dances. At some point, the lively voices and carefree laughter heard during the breaks, and the general cheerful expressions of the faces, indicated that the party had kicked off [5].

4. Suddenly, an old man of medium height entered the room without any introduction. There was no one with whom he could say anything. He proceeded with a steady step and sat down somewhere with an exceptional calmness. He had a goatee and rather white hair.

συνεχίζεται →

to be continued →

Κ'έκαμνε εντύπωση η μεγαλοπρέ πεια τού που δεν έδειχνε καθόλου υπερηφάνεια, καθώς και το μυστηριώδες ύφος, που έπαιρνε πότε-πότε χωρίς προσποίηση.

5 Πολλοί κρυφοκύταζαν τον άγνωστο, που καθόταν στη θέσι του σιωπηλός και γαλήνιος. Και ο ένας ρωτούσε τον άλλον σιγανά, για να μάθη ποιος είναι αυτός ο περίεργος τύπος. Αλλά κανένας δεν ήξευρε τίποτε γι αυτόν. Δύο περίεργες μάλιστα γυναίκες σηκώθηκαν και ηύραν την οἱκοδέσποινα. Και κατόπιν επληροφόρησαν τα σχετυκά των πρόσωπα, ότι παί η ίδια δεν ξέρει πως λέγεται, ούτε τι κάνει. Εν τούτοις την προηγουμένη μέρα, που τον έτυχε στο σπίτι μιας φίλης της, κοντά σ'εκείνην προσκάλεσε από ευγένεια κι'αυτόν.

6 Έτσι, για μερικά λεπτά είχε παύσει ο θόρυβος της συγκεντρώσεως. Ύστερα όμως από λίγο, άρχισε να σχηματίζεται γύρω από το μυστηριώδη άνθρωπο ένας κύκλος που σιγά-σιγά μεγάλωνε ναι ζωήρευε. Στις διάφορες ερωτήσεις, που του έκαμναν, απαντούσε πρόθυμα, ευγενικά και με εξαιρετική ἑτοιμότητα πνεύματος. Και τα λόγια του ήταν ήρεμα θετικά και πολύ ζουμερά. Μερικοί θέλησαν. για γούστο να τον φέρουν σε δύσκολη θέση. Αλλ'αυτός, ατάραχος πάντα, κατώρθωνε με λίγα απλά λόγια να εκφράζη πράγματα, όχι συνειθισμενα, και το σπουδαιοτερο να πείθη αμέσως ότι αυτά είναι τα σωστά.

7 Ο ένας μετά τον άλλον άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι είχαν να κάνουν μ'εξαιρετικό φαινόμενο. Κ'έτσι δημιουργήθηκε γύρω του μια ατμόσφαιρα θαυμασμού. Όλοι τον άκουγαν με θρησκευτική κατανυξι κι'ενώ διψούσαν όλοι να μάθουν τα καθέκαστά του, εν τούτοις κανένας δεν έτόλμησε να τον ρωτήση σχετικά. Τέτοιο σεβασμόν ενέπνεε η προσωπικότητά του.

8 Αντίθετα απ'την πνευματική και ψυχική απόλαυσι που εύρισκαν οι περισσότεροι προσκεκλημένοι στη συντροφιά του αγνώστου σοφού, η οἱκοδέσποιδα φοβόταν μήπως αποτύχη η εσπερίδα της κ'εσχεδίαζε με -

and he made an impression his magnificence, without showing any pride, and the mysterious style, that he took from time to time, was without pretence.

5. Many secretly looked at the stranger who was sitting in his place, silent and serene. And they quietly asked one another, to find out who this strange fellow was. But no one knew anything about him. Two curious women got up to find the hostess. And afterwards, they informed the relevant people, that she did not know what his name was, nor what he did. However, the day before when she met him at a house of her friend, she also invited him, out of courtesy.

6. So, for a few minutes the noise of the gathering ceased. However, after a while a circle formed around the mysterious man that slowly grew and came to life. To the various questions that were put to him, he answered willingly, politely and with an exceptional readiness of spirit. And his words were calmly positive and very meaningful. Some wanted, for the hell of it, to embarrass him. But he, always unperturbed, managed to express in a few simple words, not the usual things, and was able most importantly, to immediately convince them that they were right.

7. One after another, they began to understand that they were dealing with an extraordinary phenomenon and so an atmosphere of admiration was created around him. Everyone listened with a religious devotion and while everyone was thirsty to learn details about him, nevertheless, no one dared to ask him about it. Such was the respect that was inspired by his personality.

8. Counter to the mental and psychic pleasure that most of the guests found in the company of the unknown sage, the hostess was afraid her soiree would fail that she had planned with -

συνεχίζεται →

to be continued →

απαγγελίες, τραγούδια, λανσιέδες και άλλα παιχνίδια να παρασύρη τη συγκεντρωσή της στη διασκέδαση. Εν τω μεταξύ προσκάλεσε τούς επισκέπτας της στο μπουφέ, όπου όλοι έφαγαν και ήπιαν, όσο καλύτερα μπορούσαν να φανταστούν.

9 Μετά το φαγοπότι η κυρία του σπιτιού είδε με μαγάλη της εύχαριστησι ότι ο παράξενος τύπος εδιάλεξε να καθίση στο πιο μικρό δωμάτιο και σαν να είχε διαβάσει τις σκέφεις της απέφευγε στην αρχή ν'αναπτύση τις ιδέες του στο νέο κύκλο που σχηματίσθηκε γύρω του. Μάλιστα επρότρεπε τούς νέους να διασκεδάσουν.

10 Όταν σε λίγο αραίωσε το περιβάλλον, ένας κομψοντυμένος κύριος που δεν είχε ανακατευθεί προηγουμένως στη συζήτηση, είπε στον άγνωστο με το υπογένειο.

11 «Σας παρηκολούθησα με προσοχή από μιας αρχής, άλλα παρ᾽ όλη την καλη μου θέληση ομολογώ ότι δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα. Γιατί τα λόγια σας είναι αόριστα κιν ανιγματώδη. Εν τούτοις δεν μπορώ να παραδεχτώ, σαν μερικούς άλλους, ότι είσθε μυστηριώδης άνθρωπος.»

12 Σταμάτησε για να ιδη τι εντύπωση έκαμε η προεισαγωγή του. Ο Γηραλέος κύριος δεν έδειξε την παραμικρή ταραχή.

13 «Έτσι νομίζετε ;» αρκέσθηκε να ρωτήση, αντί ν'απαντῄση κατ'ευθείαν.

14 «Όπως θα ξεύρετε και εσείς, επρόσθεσε ο κομψός κύριος, ζούμε σε μια θετική εποχή. Κι'επομένως όταν λεη κανείς κάτι, και μάλιστα υπό τύπον μυστηρίου, πρέπει να είναι σε θέση να το αποδεικνύη.

15 «Μπορείτε να μού πήτε συγκεκριμένως, τι εννοείτε ;»< /span>

16 «Πολύ ευχαρίστως. Μερικοί από τούς ακροατάς σας, εδώ μέσα άκουσα να λένε ότι είσθε εξαιυρετικός και μυστηριώδης άνθρωπος. Κάποιος μάλιστα έφθασε στο σημείο να σας προσδίδη και μαντική δύναμη. ᾿Εγώ όμως δεν θα συμφωνήσω μαζί τους, παρά μόνον όταν θα έχω απτές αποδείξεις. Όχι λόγια.»

17 «Θα θέλατε, ν'ακούσετε κάτι το σοβαρό για το άτομο σας ;» ρώτησε -

recitations, songs, the Lancers[6] and other amusing games to side track the concentration of the evening to the entertainment end. Meanwhile, she invited her guests to the buffet, where they all ate and drank better than they could imagine.

9. After the revelry, the lady of the house saw with great pleasure that the stranger had chosen to sit in the smallest room and, as if he had read her thoughts, avoided at first developing his ideas in the new circle that formed around him. He even encouraged young people to have fun.

10. When the surroundings were thinner, a well-dressed gentleman who had not been previously involved in the discussion, said to the stranger with the goatee.

11. «I followed you attentively from the beginning, but in spite of my good will, I confess that I did not understand very much, because your words are vague and cryptic. But unlike the others, I cannot admit that you are a mysterious person.»

12. He stopped in order to see what impression made his introduction. The old gentleman did not show the slightest agitation.

13. «Do you think so?» he asked without answering directly.

14. «As you will know yourself,» added the well-dressed gentleman, «we live in a time of positivism, and therefore, when someone says something, and even as a kind of mystery, he must be able to prove it.»

15. «Can you tell me specifically, what you mean?»

16. «Gladly. I heard some of your listeners say that you are an extraordinary and mysterious man. Someone even went so far as to give the power of divination. But I will not agree with them, except when I have tangible evidence. Not words.»

17. «Would you like to hear something serious about yourself?» asked -

συνεχίζεται →

to be continued →

το συνομιλητή του ο άγνωστος, κυτάζοντας τον στα μάτια.

18 «Ναι. Και μάλιστα απεριφράστως, απήντησε θαρετά ο αριστοκρατικός τύπος, ενώ οι παριστάμενοι παρακολουθούσαν με ζωηρό ενδιαφέρον αυτή τη συζήτηση.

19 «Τότε . . . . . . . . . .»

20 Ένας δισταγμός τον έκαμε να κοντοσταθή. Ύστερα όμως από λίγο, πήρε ένα σοβαρό ύφος και το βλέμμα του καρφώθηκε πάνω στο συνομιλητή σου με μια αλλόκοτη έκφραση. Ή στάση του αυτή έδειχνε ότι είχε να προαναγγείλη κάτι το δυσάρεστο.

21 «Αφού λοιπόν επιμένετε να έχετε μια απτή απόδειξη για τα λεγόμενά μου,» είπε βλέποντας το ρολόι του, «σημειώστε ότι δεν θα περάσουι 48 ώρες και θα βρίσκεστε στην φυλακή.»

22 Τα μυστηριώδη αυτά λόγια έκαμαν μεγάλη αίσθηση σ'όλους τούς παρισταμένους. Και πολλοί είδαν αυθόρμητα την ώρα.

23 «Είναι δέκα και είκοσι,» ανούστηκε να λέη με σβησμένη φωνή η κυρία του αριστοκράτη.

24 «Μην ανησυχής, αγαπητή μου,» άδικα, της είπε εκείνος πλησιάζονται την. «Αν έλεγε τίποτε άλλο, ἠμπορούσε να δώση κανείς κάποια σημασία. Αλλ᾽αυτή προφητεία θα κάμη πολλούς να γελάσουν.»

25 Όλοι χαμογέλασαν. Κάποιος νέος μόνο εξακολουθούσε να βλέπη το μυστηριώδη άνθρωπο σαν μαγνητισμένος. ο άγνωστος στράφημε προς αυτόν.

26 «Σεις δε, νέε μου, θαρθήτε να με συναντήσετε μέσα σε 24 ώρες.» Ο νέος αισθάνθηκε ένα ρίγος συγκινήσεως.

27 «Ακριβώς αυτή τη στιγμή,» είπε όλος χαρά, «σκεπτόμουνα πως να σας συναντήσω. Πού θέλετε να βρεθούμε ;»

28 «Δεν είναι ανάγκη να σας ορίσω μέρος και ώρα. μια περίεργη σύμπτωσις, θα σας φέρη κοντά μου.»

29 Όλοι υπεδέχθησαν το νέο αυτό προάγγελμα με κάποιο κλονισμό. Γιατί καθένας καταλάβαινε ότι είχε σκοπό να επιβεβαιώση το προηγούμενο, -

the unknown questioner looking him in the eyes.

18. «Yes, unequivocally,» said the aristocratic man courageously, while those in attendance watched this discussion with keen interest.

19. «Well then . . . . . . . . . .»

20. A hesitation made him stop short. However, after a while, he took on a serious look and his gaze was fixed on his questioner with a strange expression. His attitude indicated he had something unpleasant to announce.

21. «Since you insist on having tangible proof of what I said,» he said looking at his watch, «within the next 48 hours you will find yourself in jail.»

22. These mysterious words made a great impression on all those present. And many spontaneously looked at the time.

23. «It is ten twenty,» the lady of the aristocrat was heard to say in a muffled voice.

24. «Do not be afraid my dear» he said in vain, as he approached her. «If he had said anything else, we might have paid attention, but this prophecy made many people laugh.»

25. Everyone smiled. Only a young man still watched the mysterious man as if magnetized. The stranger turned to him.

26. «And you, my young man, will come to meet me within 24 hours.» The young man felt a thrill of excitement.

27. «Right now,» he said with joy, «I was wondering how to meet up with you. Where shall we get together?»

28. «There is no need to set a time and place. A strange coincidence will bring you to me.»

29. Everyone received this new revelation with some shock. For everyone understood that it was intended to confirm the previous one, -

συνεχίζεται →

to be continued →

δίνοντας έτσι μια έμμεση απάντησι στην πικρόχολη ειρωνία του ενδιαφερομένου κυρίου.

30 Εκείνη την στιγμή επρόβαλε χαμμογελαστή στην πόρτα η οικοδέσποινα και επροσκάλεσε ευγενικά τούς συγκεντρωμένους γύρω από τον άγνωστο ν'ακούσουν την απαγγελία μιας δεσποινίδος. Κατόπιν ήρθε η σειρά των λανσιέδων. Όσοι δεν έλαβαν μέρος στο χαριτωμένο αυτό χορό, με το γουστόζικο τέλος, τον παρακολουθούσαν μ'ευχαρίστησιν.

31 Ή διασκέδαση, που είχε ξαναβρῃ την πρώτη της ευθυμία, εξακολούθησε ζωηρή κι'ευχάριστη ως τις πρώτες πρωινές ώρες. «Οπότε άρχισαν να τραβιούνται λίγοι-λίγοι οι προσκεκλημένοι με τις καλύτερες εντυπώσεις.

- - - - - - - - - - -

32 Ο κ. Κωνσταντίνος Μετάξινος ήταν ένας πολύ γνωστός και ευηπόληπτος έμπορος της οδού Έρμού. Μαζί με τη γυναίκα του κι ένα επιστήθιο φίλο του τραβούσαν με το αμάξι του για το μέγαρο του. Περνώντας από την οδό Πανεπιστημίου έμειναν για λίγο σιωπηλοί και οι τρεις.

33 «Τι σπέπτεσθε ;» ρώτησε η κυρία. Ορισμένως τα λόγια του γέρου ; «Καυμένη γυναίκα. Ακόμα θυμάσαι τις δήθεν προφητείες του ;»

34 «Δεν κατάλαβες ότι τις ξεφούρνισε για να μάς κάνη εντύπωση ;»

35 «Τι να σας πω. εγώ φοβούμαι μήπως συμβή τίποτε το απρόοπτον και απαληθεύση ότι ... »

36 «Μα, στο θεό σου,» τη διέκοψε ο σύζυγός της, «ξεύρεις να έχω εγώ λογαριασμούς με την δικαιοσύνη»

37 «Μην ανησυχείτε,» κυρία Μεταξινού. είπε και ο φίλος. «Γιατί η φυλακή δεν έχει θέση μέσα στο πρόγραμμα της ζωής του αγαπητού Κωνσταντίνου. Έπειτα δεν πιστεύω να γίνη άλλος άνθρωπος μέσα σε 48 ώρες» συνεπλήρωσε γελώντας. Γέλεσε και το αντρόγυνο. Εν τω μεταξύ το αμάξι σταμάτησε. Κατέβηκαν -

thus giving an indirect answer to the bitter irony of the gentleman concerned.

30. At that moment, the hostess appeared at the door smiling and politely invited those gathered around the stranger to listen to the recitation by a young lady. After, came the turn of the Lancers. Those who did not take part in this charming dance, with its pleasing end, watched on with pleasure.

31. The fun, which had regained its former high spirits, remained lively and pleasant until the early hours of the morning. Then, little by little, the guests started to leave with the best of impressions.

- - - - - - - - - - -

32. Mr Constantinos Metaxinos[7] was a well-known and reputable merchant of Ermou Street. Together with his wife and a close friend, were being taken by carriage[8] to his mansion. Passing by Panepistimiou Street[9], all three of them remained silence for a while.

33. «What do you think?» said the lady, pondering on the old man's words. «Poor thing, do you remember his so-called prophecies?»

34. «Don't you realise he made them up to impress us?»

35. «What can I tell you, I am fearful that something unexpected will happen and they will be verified ... »

36. «But for God's sake,» her husband interrupted, «don't you know that I have dealings with justice?»

37. «Do not worry Mrs Metaxinos,» said the friend. «Prison has no place in the life plans of our beloved Constantinos. Besides I do not believe that he will become another person in the next 48 hours,» he added laughing. The married couple laughed. Meanwhile the carriage stopped. They got out -

συνεχίζεται →

to be continued →

και οι τρεις και προχώρησαν ως την εξώπορτα.

38 «Πολύ θα σε παρακαλέσω ν'ανέβης μόνη στο σπίτι,» είπε ο κ. Μετάξινος στην κυρία του.

39 «Γιατί ;» ρώτησε με έκπληξη η γυναίκα.

40 «Έχουμε λίγη δουλειά,» απήντησε εκείνος στρέφοντας το βλέμμα προς το φίλο του. «θα τον συνοδέψω ως το σπίτι του και θα επιστρέψω γρήγορα.»

41 «Αφού το βρίσκετε απαραίτητο να δουλέψετε τέτοια ώρα, εγώ δεν έχω παρά να σας καληνυκτισω» είπε με φανερή δυσαρέσκεια και τούς άφησε χωρίς να δώση το χέρι στο φίλο.

42 Προχώρησαν μερικά βήματα.

43 «Τη δυσαρεστήσαμε την καμένη,» είπε πρώτος ο φίλος.

44 «Αυτό δεν με πολυενδιαφέρει τώρα. Εκείνο που θέλω, εγώ από σένα, είναι να μού πής σαν καλός φίλος ότι ξέρεις ότι έχεις καταλάβει για το ζήτημα που θίξαμε στην εσπερίδα.»

45 «Μα τι εννοείς ακριβώς ; Μίλησε καθαρά και πες μου σε τι μπορώ να σού φανώ χρήσιμος.»

46 «Όπως σού είχα πει κι εκεί πέρα,» άρχισε να λέη ο Κωνσταντίνος, «είμαι πολύ στεναχωρημένος, το τελευταίτο διάστημα. με τη στάση του Ρεβού απέναντι της γυναικός μου. Όπου πάμε, νάτος κι αυτός. Και όπως επρόσεξες κι'εσύ, το παραξηλώνει στα κοπλιυμέντα και στους χορούς. Καταντά να ερωτοτροπή φανερά μαζί της και μπροστά μου ακόμα. Α!, η υπομονή μου έχει εξαντληθη πια και γρήγορα θ'ακούσης ότι του έκοψα για καλά το βήχα. Τον παληάνθρωπο.»

47 «Προ παντός όχι παράφορες, Κωνσταντίνε. Το ζήτημα είναι πολύ λεπτό και χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πριν προβής σε κανένα διάβημα εναντίον του, επιβάλλεται μού φαίνεται να εξακριβώσουμε κατά πόσον το φταίξιμο είναι δικό του.»

48 Ο καλός φίλος, για ν'αποτρέψη τον προσβεβλημένον σύζυγο από -

and all three approached the exterior door of the house.

38. «Would you please go into the house by yourself,» said Mr Metaxinos to his wife.

39. «Why?» the woman asked in surprise.

40. «We have some business to do,» he replied, turning his gaze to his friend. «I will accompany him to his house and return shortly.»

41. «Since you find it necessary to work at this hour, there is nothing left to say but good night,» she said with evident displeasure, and left without shaking hands with the friend.

42. They walked for a few steps.

43. «We made the poor thing unhappy,» said the friend began.

44. «That does not interest me at the moment. What I want from you is that you tell me, as a good friend, what you know, what you understood about the issue we raised this evening.»

45. «What do you mean exactly? Speak clearly and tell me how I can help to you.»

46. «As I told you back there,» Constantinos began saying, «I have been very upset lately, with the attitude of Revos[10] towards my wife. Wherever we go, he is there. And as you have noticed, he exaggerates his compliments and his dancing. He ends up flirting openly with her and in front of me. Oh, my patience is exhausted. You will hear soon enough that I will kill the old man. The scoundrel.»

47. «Above all Constantinos, no impetuousness. The issue is very delicate one and it requires a great deal of caution. Before taking any action against him, it seems to me that we should clarify if the blame lies entirely with him.»

48. The good friend, to deter the offended husband from -

συνεχίζεται →

to be continued →

τού να ενεργήση βιαστικά ναι χωρίς να συμβουλευθή μανένα, εθεώρησε καλό να μπερδέψη λίγο το ζήτημα της ευθύνης και να προσφέρη πρόθυμα τη βοήθειά του.

49 «Δεν πιστεύω να έκαμε την αρχή η γυναίκα μου κι αυτή να τον κυνηγά.»

50 «Κι'εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Πάντως, παρά τη θελησί της δεν μπορούσε εκείνος να προχωρῄση τόσο,» αναγκάσθηκε να προσθέση ο φίλος για να υποστηρίξη την άποψί του.

51 «Αυτό είναι σωστό,» είπε ο Κωνσταντίνος. Και κυτάζοντας το συμιλητή του στα μάτια ρώτησε με ανησυχία. «Υποθέτεις λοιπόν ότι οι σχέσεις των ......»

52 Δεν ετελείωσε την σκέψι του. Ο άλλος όμως κατάλαβε αρκετά και σκέφθηκε αμέσως να τον καθησυχάση λίγο.

53 «Εγώ δεν μπορώ να βασισθώ πάνω σε υποθέσεις, ούτε και στα φαινόμενα. Δεν αποκλείεται η κοπέλλα να ἱκανοποιή μια φιλαρέσχεια μόνο και να μη μπορή να προσβάλη, έναν άνθρωπο που της κάνει την τιμή να τη θαυμάζη. Πρόσεξε λοιπόν, Κωνσταντίνε, να μην την πληγώσεις στο φιλότιμον, αν δεν βεβαιωθούμε ότι είναι πραγματικός ένοχος.»

54 Βρέθηκαν έξω από το σπίτι του φίλου. Ο Κωνσταντίνος τον καληνύκτισε λίγο νευρικά. Αλλά δεν τράβηξε προς το μέγαρο του. Πήρε μηχανικά την οδό Σταδίου.

55 Μέσα στο κεφάλι του, που πονούσε και άναβε, σαν να είχε πυρετό, στριφογύριζαν επίμονα τα λόγια του φίλου του. Αν δεν ήθελε εκείνη, ποιος μπορούσε να έχη ιδιαίτερες σχέσεις μαζί της ; τι έπρπε λοιπόν να φαντασθή ; Οτι η γυναίκα του εύρισκε οπλή ἱκανοποίση στα δείγματα του θαυμασμού του Ρέβου ; Ή ότι θα έπεφτε μια μέρα αναπόφευκτα στην αγκαλιά του ; Κι αν αυτό έχει γίνει κιόλας ; σκέφθηκε. Αν οι δοό τους ξεμοναχιάζονται κάπου και περνούν μαζί ώρες ευτυχιας εις βάρος της τιμής του ; Το ερωτικό τους σύμπλεγμα, που είδε ζωῃρα ....

acting hastily and without consulting anyone, considered it appropriate to confuse the issue of responsibility a little and willingly offer his help.

49. «I can't believe my wife started it and is chasing him.»

50. «I do not believe that either. However, he could not go far against her will,» he was forced to add in order support his conclusion.

51. «That's right,» said Constantinos. And looking at his friend's eyes, he asked with concern, «so you have guessed it ......»

52. He did not finish his thought. The other, however, understood enough and immediately sought to reassure him a little.

53. «I cannot rely on assumptions, or appearances. It's not impossible for a girl to satisfy a flirtation and not offend a man who does no harm other than to admire her. Be careful, Constantinos, not to wound her honour, unless we make sure that he is the real culprit.»

54. They found themselves outside the friend's house. Constantinos said goodnight to him a little nervously, but he did not head off for his mansion. Mechanically, he walked down Stadiou Street.

55. In his head, which ached and throbbed as if he had a fever, his friend's words were spinning around persistently. If she didn't want it, who could have a special relationship with her? What should he imagine then? That his wife took simple satisfaction in the tokens of the admiration of Revos? Or one day she would inevitably fall into his arms? What if that had already happened? he thought. What if the two of them had been alone somewhere and spent happy hours together at the expense of his honour? Their love affair that his exuberant imagination ....

συνεχίζεται →

to be continued →

ἡ εξημμένη φαντασία του, τον αναστάτωσε αμέσως. Το πρόσωπο του πήρε μια άγρια έκφρασι και το βλέμμα του έγινε βλοσυρό. Ασυναίσθητα περπατούσε τώρα πιο γρήγορα, πιο νευρικά, ενώ μέσα στο σαστισμένο του μυαλό γεννιόταν εξακολουθητικά θολές σκέψεις και μπερδεύοταν με θαμπές είκόνες. Σε μια στιγμή του φάνηκε πώς είδε ότι τούς έπιασε επ'αυτοφόρω, ότι τούς χτύπησε και τούς ετραυμάτισε και τούς δυο, όχι όμως σοβαρά, ενώ εκείνον τον έσερναν σε λίγο στη φυλακή. Ωστόσο το εφιαλτικό αυτό όραμα τον συγκλόνισε δυνατά και τον παρέλυσε σύγκορμο. Κοντοστάθηκε. Η τελευταία εικόνα του θύμησε το μυστηριώδη τύπο μαι τα προαγγέλματα του.

56 «Όχι» ψιθύρισε, «δεν πρέπει να επαληθεύσουν οι προφητείες» του είπε μέσα του πεισματικά ο Κωνσταντίνος.

57 Και από σκέψι, βρέθηκε σύμφωνος με τη σύσταση του φίλου του, να μη δημιουργήση σκάνδαλο, χωρίς να έχει θετικές υποδείξεις.

58 Όταν πέρασε λίγο η έξαψις του, τυράννησε κάμποσο τον εαυτό του, για να βρῃ από πότε άρχισε ο Ρέβος να κυνηγά τη γυναίκα του. Αλλά το μνημονικό του δεν τον πολυβοηθούσε. Κατόπιν, συνδυάζοντας τα διάφορα δεδομένα που είχε, προσπαθούσε επίμονα να καταλάβη αν οι σχέσεις των έφθασαν εκεί που δεν έπρεπε. Κι᾽ενώ πότε-πότε εύρησκε ένοχα μερυκά φερσίματα των, εν τούτοις η ιστορία τής αγάπης του, δεν το άφηνε να πολυσταθή σ'αυτές τις υποψίες.

59 Για την αγνή αγάπη που έννοιωσε Γι'αυτόν η γυναίκα του από μιας αρχής όταν ακόμα ήταν ένα αθώο κορίτσι, καθώς και για την αφωσίωσί της μετά τον γάμο τους, είχε αμέτρητας εποδείξεις ο Κωνσταντίνος. Στην ανάμνησι μερικών ωραίων κομματιών του ειδυλλίου των, εγλύκανε λίγο η όψις του. Τώρα αμφέβαλλε περισσότερο. αν το αιθέριο εκείνο πλάσμα, που με τη σωματικά και ψυχική του ομορφιά, του ενέπνευσε το μοναδικό στη ζωή του παράφορο αίσθημα, ήταν ικανό να ποδοπατήση τούς αμοιβαίους των όρκους για μια παντοτεινῄ λατρεία, και να τον απατήση χυδαία.

saw vividly, immediately upset him. His face took on a wild expression and his look became stern. Unconsciously, he now walked faster, more nervously, while his flustered mind, blurred thoughts were constantly born and mingled with confusing images. At one point, it seemed to him that he had caught them red handed, that he hit and injured them, but not seriously, while he was dragged off to prison. However, this nightmare vision shook him deeply and immobilised him. He stopped short. This last image reminded him of the mysterious character and his prophecies.

56. «No,» he whispered. «His prophecies must not be fulfilled» Constantinos said to himself stubbornly.

57. And with every thought, he found himself in accord with the recommendations of his friend, not to cause a scandal without positive proof.

58. After his anger had subsided a little, he further tortured himself in trying to discover when Revos had started chasing his wife. But his memory did not help him much. However, by combining the various facts he had, he tried to figure out whether their relationship had reached a point where it should not be. And while from time to time, he found blame in their various behaviours, in fact, the narrative of their love did not let him settle for any length of time on such suspicions.

59. Because of the pure love that his wife felt for him from the beginning when she was still an innocent girl, as well as her devotion after their marriage, Constantinos had countless proofs. With the memory of the various bits of their beautiful romance, his face softened a little. Now he doubted even more that this etheric creature with her psychic and physical beauty, who had inspired the only insane feeling in his life, could be able of trampling on their mutual vows of everlasting adoration, and to cruelly deceive him.

συνεχίζεται →

to be continued →

60 Προχωρώντας, έτσι ασυναίσθητα, έφθασε στη λεωφόρο Συγγρού, κοντά στο ζυθοπωλείο Φίξ. Σταμάτησε και είδε τω ρόλοι του. Ήταν τρεις παρά είκοσι. Παράχθηκε στη σκέψι ότι η γυναίκα του, που τον περίμενε να επιστρέψη γρήγορα, θ'ανησύχησε μ'αυτή του την αργοπορία. Και πήρε Βιαστικά το δρόμο του σπιτιού του. Εκεί που πήγαινε, σκεπτόμενος πότε ενοχικά και πότε δυσάρεστα πράγματα, ξαφνιάστηκε ακούοντας το όνομά του. Έστρεψε το κεφάλι του προς το μέρος της φωνής και είδε να τον πλησιάζη ένας σχετικός του.

61 «Τι γινήκατε, καλέ κύριε Μετάξινε ; Και η κυρία σας έγινε άνω κάτω από το φόβο της και ανεστάτωσε και άλλους .....»

62 «Καλά, εσείς,πού την είδατε ;»

63 «Ήμουνα στους Γειτόνους σας. Κι εκεί άκουσα ότι η κυρία Μετάξινου ανησύχησε πολύ που αργήσατε τόσο, ενώ της είχατε πη ότι θα επιστρέφατε γρήγορα.»

64 «Κι ύστερα τι έγινε ;» ρώτησε μ'ἑνδιαφέρον ο Κωνσταντίνος.

65 «Ακούοντας τη γειτονισασάς να παρακαλή τον άνδρα της να πεταχτή στα διάφορα κέντρα, για να σας βρή, σηκωθήκαμε αμέσως κι άλλοι δυο και πήραμε διάφορες κατευθύνσεις. Στο σπίτι σας πάτε τώρα, κύρε Μεταξινέ ;»

66 «Ναι, μην ανησυχήτε. Εκεί πηγαίνω κατ᾽ευθείαν. Και σας ευχαριστω πολύ, για την καλωσύνη που είχατε να κάμετε αυτόν τον κόπο.»

67 Τον καληνύχτισε ευγενικά, πήρε από κει κοντά Εν᾽αμάξι και τράβηξε για το σπίτι του, σχεδιάζοντας, πως να δικαιολογήση καλύτερα την καθυστέρησί του.

---------------------

68 Την άλλη μέρα ο Δημήτρης Φρονιμάκος βρισκόταν σ ε διαρκή κίνησή απ'τις εννηάμισυ το πρωί. Ήτανε ένα εύρωστο παλληκάρι, μάλλον ψηλό. Ή φυσιογνωμία του ήταν συμπαθητικιά. Και τα δυο μεγάλα μαύρα μάτια του φανερωναν ότι είχε και αρκετή εξυπν άδα. Τριγυρνούσε στους ...

60. Moving on, in a daze, he unwittingly reached Sygrou Avenue, near the Fix brewery[11]. He stopped and looked at this watch. It was twenty to three. He was shocked at the thought that his wife, who was expecting him to return promptly, would be worried about his delay. So, he hurriedly made his way home. On his way, he thought about encouraging and then unpleasant things. Suddenly, he was surprised to hear his name. He turned his head and saw a relative approaching him.

61. «What happened to you Mr. Metaxinos? Your wife is a mess due to her fear and confusion, and she has upset other people .....»

62. «Alright, where did you see her?»

63. «I was in your neighbourhood and there I heard that Mrs. Metaxinos was very worried that you were so late, as you had told her that you would return promptly.»

64. «And then what happened?» asked Constantinos with interest.

65. «I heard the neighbours begging their husbands to fly off in different directions to find you, so we two immediately got up and went in different directions. Are you going home now Mr. Metaxinos?»

66. «Yes, don't worry I am going there right now. And many thanks for your kindness for taking such trouble.»

67. He politely said good night to him, took a nearby carriage back to his home, while planning how best to justify his delay.

---------------------

68. The following day Dimitri Fronimakos[12] was constantly in motion from nine thirty that morning. He was a strong intrepid young man who was rather tall. His appearance was attractive. And his two dark brown eyes showed he had considerable intelligence. He wandered -

συνεχίζεται →

to be continued →

δρόμους και στις πλατείες και περνούσε από τα διάφορα κέντρα των ᾿Αθηνών κυτάζοντας με προσοχή παντού, για να ξεχωρίση, ανάμεσα στα πολλά πρόσωπα που συναντούσε, την επιβλητική μορφή του χθεσινοβραδυνού μυστηριώδους τύπου, ο οποίος του έδωσε συνέντευξι, χωρίς να του ὁρίση μέρος και ώρα.

69 Στο σπίτι του γύρισε λίγο πριν τις δύο, με αποτέλεσμα την κούρασι μόνο. Μετά το φαγητό πήρε ένα βιβλίο και Ξάπλωσε στον καναπε, άλλα δεν μπορούσε να συγκεντρωθή στο διάβασμα. Μπροστά του διαρκώς πετούσε η εικόνα του γηραλέου κυρίου με το υπογένειο. Νωρίς το απόγευμα επήρε πάλι τούς δρόμους και γύριζε ως τις εννηάμισυ, χωρίς να συναντήση πουθενά τον επιθυμητό σοφό. Πήγε και δεπινησε και σε λίγο ξανακατέβηκε, έχοντας ακόμα το νου του για τον άγνωστο. Ταυτοχρόνως όμως σκεπτόταν με απογοήτευση ότι δεν πραγματοποιήθηκε η προφητεία της τυχαίας συναντῄσεώς των. Για να διασκεδάση λίγο τη στενοχώρια του, σκέφθηκε να επισκεφθή μια ευχάριστη φυλική οικογένεια, που καθόταν στην οδόν Πειραιώς. Εν τούτοις ως την στιγμή, που χτύπησε το κουδούνι του φιλικού σπιτιού, ο νους του δεν έπαυσε ν'ασχολήται με τον παράξενο τύπο που γνώρισε.

70 Μόλις άνοιξε η πόρτα ο Δημήτρης έμεινε με ανουχτό το στόμα από την έκπληξί του. Μπροστά του παρουσιάστηκε ο μυστηριώδης άνθρωπος.

71 «Γατί εκπλήτεσθε ;» είπε χαμοχελώντας. «Δεν είπαμε ότι θα με συναντούσατε ξαφνικα ; Αλλά περάστε παρακαλώ.»

72 «Ναι ... αλλά ....» εγώ άρχισε να λέη με δυσκολία ο νέος.

73 «Το ξεύρω. Ἐπηγαίνατε αλλού κι'ήρθατε κατά λάθος κοντά μου, γιατί είναι η ώρα της συναντήσεως μας και σας περίμενα.»

74 Τα μεγάλα μάτια του επισκέπτη γούρλωσαν με τη νέα του έκπληξι και δεν μπόρεσε ν'αρθρώση λέξι.

75 «Να, έχω ετοιμάσει μάλιστα και το τσάι με δυο φλυτζάνια, όπως βλέπετε.......»

the streets and squares and passed through the various centres of Athens, carefully looking everywhere with great attention to distinguish, among the many faces he met, the imposing figure of the mysterious person from last night, who gave him an appointment without him specifying the place or time.

69. He returned to his house shortly before two o'clock, due to fatigue. After eating, he picked up a book and lay down on the couch, but he could not concentrate on reading. In front of him was constantly flying the image of the old gentleman with the goatee. Early in the afternoon he took to the streets again and returned at nine thirty without meeting the desired sage anywhere. He went and took his supper and after a while came back down still having his mind on the unknown one. However, at the same time he thought with disappointment that the prophesy of their chance meeting had not taken place. To dispel his disappointment, he thought about visiting a cheerful and affable family that resided at Piraeus Street. However, once the doorbell of the friend's house rang, his mind did not stop being aware of the strange person he had met.

70. When the door opened, Dimitri[13] stood opened mouthed with surprise. Before him was the mysterious man.

71. «Why are you surprised?» he said with a smile. «Didn't we say that you would meet me all of a sudden. But please, come in.»

72./span> «Yes ... but ...» the young man started to say with difficulty.

73. «I know. You were going somewhere else, and you've come to me by mistake, because it is the time of our meeting and I have been waiting for you.»

74. His eyes widened with surprise, and he was unable to articulate one word.

75. «There you go, I have even prepared tea with two cups, as you can see ........»

συνεχίζεται →

to be continued →